دکتر جفری النبوگن، متخصص اعصاب و مدیر پروژه «خواب عمیق»، در مصاحبه با سی‌بی‌اس نیوز می‌گوید صدای سفید، قهوه‌ای و حتی صورتی همگی نمونه‌های «پوشش صوتی‌اند».
او توضیح می‌دهد که مغز به این صداها که به پوشاندن سایر صداهای محیطی ناخوشایند کمک می‌کنند واکنش مثبت نشان می‌دهد.
این متخصص اعصاب در ادامه می‌افزاید اگر هنگام خواب، در محیط اطراف سروصدا باشد، سازوکار مغز به نحوی است که به تغییرات محیطی حساس است و هرگونه تغییر ناگهانی را تعبیر به تهدید می‌کند، بنابراین به آن صداها حساس می‌شویم. پوشش صوتی پس‌زمینه صوتی ملایم و آرام و یکنواختی ایجاد می‌کند که سبب می‌شود متوجه سایر صداهای محیطی نشویم.
صداهای سفید، قهوه‌ای و صورتی چه تفاوتی دارند؟
النبوگن می‌گوید صدای سفید هیس‌مانند است و بسیاری از افراد آن را دوست ندارند.
در صدای قهوه‌ای مقداری از بسامد بالای صدا گرفته می‌شود و بیشتر شبیه صدای امواج اقیانوس است؛ و صدای صورتی به صدای برخورد قطرات باران وقتی داخل چادر نشسته باشیم شباهت دارد.
این روزها، صدای سفید به‌قدری پرطرفدار شده است که، به گزارش بلومبرگ، سه میلیون ساعت از محتوای روزانه شنیده‌شده در اسپاتیفای به پادکست‌های صدای سفید اختصاص دارد. این رقم به حدی بالا است که اسپاتیفای در نظر دارد پخش پادکست‌های صدای سفید از این سرویس پخش موسیقی را ممنوع کند تا سود سالانه‌اش ۳۸ میلیون دلار افزایش پیدا کند.
صداهای سفید، قهوه‌ای و صورتی سایر صداهای خانه را در خود خفه می‌کنند و برای خواباندن کودکان هم بسیار محبوب و کاربردی‌اند.
این صداها نه تنها کمک می‌کنند بهتر بخوابید بلکه باعث می‌شوند سریع‌تر خوابتان ببرد.
اگر علاقه‌‌مند شده‌اید پوشش صوتی را امتحان کنید، النبورگن پیشنهاد می‌کند: «فقط به آن گوش بدهید، و صدایی را که دوست دارید پیدا کنید. کنجکاو و زرنگ باشید و بفهمید چطور در محیط‌های پرسروصدا خواب عمیق و راحتتان را حفظ کنید.»
منبع: ایندیپندنت منبع: ايتنا