سایت منطق. می نوشت: ماکیاولیسم و ماکیاولیست یک ویژگی شخصیتی است که نشان دهنده حیله گری، توانایی دستکاری احساسان و باورهای دیگران و تمایل به استفاده از هر وسیله لازم برای کسب قدرت است. ماکیاولیسم یکی از ویژگی هایی است که در کنار خودشیفتگی و روان پریشی، سه گانه تاریک را تشکیل می دهد و در مردان شایع تر از زنان است. تا به حال احتمالاً با افرادی مواجه شده‌اید که ارتباط با دیگران را تنها مسیری برای دستیابی به اهداف خود می‌دانند و باور مرکزی‌شان به شدت حول محور جمله‌ی کلیشه‌‌ای «هدف، وسیله را توجیه می‌کند» می‌چرخد. بد نیست بدانید که این افراد شخصیت ماکیاولی دارند و به طرز خودخواهانه‌ای تنها به منفعت خود توجه می‌کنند.
فهرست مطالب
ماکیاولی کیست؟
ماکیاولیسم در روانشناسی به یک ویژگی شخصیتی اشاره دارد که فرد چنان بر منافع خود متمرکز می شود که دیگران را برای رسیدن به اهداف خود فریب می دهد و استثمار می کند. اشخاص ماکیاولی با در نظر گرفتن اندرز‌های ماکیاولی به ایثار یا از خودگذشتگی اعتقادی ندارند و از نظر آنها هیچ ارتباطی نمی تواند نتیجه «برد-برد» داشته باشد. ماکیاولیسم یک ویژگی شخصیتی است که کسی را توصیف می کند که عمیقاً مستعد دروغگویی و بدبین است.
ماکیاولیسم در روانشناسی مدرن، بخشی از آنچه به عنوان “سه گانه تاریک” از آن یاد می شود همراه با روان پریشی و خودشیفتگی در نظر گرفته می شود. شخصیت های ماکیاولی معمولاً احساسات و باورهای دیگران را دستکاری می‌کنند تا به آنچه می‌خواهند برسند.
در این مطلب سعی کردیم با منبع قرار دادن خلاصه کتاب شهریار ماکیاولی ، ماکیاولیسم را به زبان ساده تشریح کنیم تا شما بتوانید خصوصیات شخصیت ماکیاولی را در اولین برخوردهای یک فرد به آسانی تشخیص دهید. پیش از آنکه بتوانیم به بررسی جملات نیکولو ماکیاولی بپردازیم، باید ببینیم که این شخص چه کسی بود.
ماکیاولی که بود و شخصیت ماکیاولی چگونه تعریف شد؟
در قرن پانزدهم میلادی، فیلسوف و سیاست‌مدار ایتالیایی نیکولو ماکیاولی در کتاب خود شهریار از لازم نبودن اجرای هیچ حکم اخلاقی در سیاست، برای رسیدن به قدرت، سخن به میان آورد و نظریه‌ی قدرت‌گرایانه‌ی خود یعنی ماکیاولیسم را در راستای تحقق اهداف منفعت‌طلبانه بنا نمود. در واقع ماکیاولی با ارائه‌ی نظریه‌ی خود، اساس شخصیتی سلطه‌گر و منفعت‌طلب را به صورت تئوریک و سازمان‌یافته به نگارش درآورد و پس از او بسیاری از سردمداران سیاسی و قدرت‌طلب، رویه‌ی وی را در پیش گرفتند.
پس از مدتی، متخصصان حوزه شخصیت برای دسته‌بندی تیپ‌های شخصیتی از نام این نظریه‌پرداز زاده‌ی عصر رنسانس وام گرفتند. آنها افرادی که واجد رگه‌های شخصیتی چون ماکیاولی بودند و از رویه‌ی او پیروی می‌کردند را در طبقه‌ی مفهومی به نام شخصیت ماکیاولی قرار دادند. در واقع کارشناسان این شخصیت را به شکل زیر تعریف می‌کنند؛
فردی که قدرت طلبی، سلطه‌گری، ابزارگرایی، فریبکاری و تظاهر جزو خصوصیات اصلی‌اش به شمار می‌رود و فقط به منفعت خود توجه می‌کند. اگر وارد ذهن یک ماکیاولیست شویم شاید با رژه‌ی افکاری از جنس حق به جانبی، دیگر مقصر پنداری، منفی‌بافی و خودشیفتگی رو به رو شویم.
شخصیت ماکیاولیست چه خصوصیاتی دارد؟
شخصی که دارای ویژگی ماکیاولیسم است به اکثر گرایش های زیر تمایل دارد:
- فقط بر روی جاه طلبی و منافع خود متمرکز شده اند
- پول و قدرت را بر روابط ترجیح دهید
- استثمار و دستکاری دیگران برای پیشرفت
- دروغ و فریب در صورت لزوم
- اغلب از چاپلوسی استفاده کنید
- فاقد اصول و ارزش ها
- می تواند منزوی باشد یا سخت است که واقعاً آن را بشناسید
- بدبین به نیکی و اخلاق
- قادر به آسیب رساندن به دیگران برای رسیدن به امکانات خود هستند
- سطوح پایین همدلی
- اغلب از تعهد و وابستگی های عاطفی اجتناب می کنند
- به دلیل ماهیت محاسباتی می تواند بسیار صبور باشد
- به ندرت نیت واقعی خود را آشکار می کنند
- مستعد برخوردهای جنسی گاه به گاه
- می تواند در خواندن موقعیت های اجتماعی و دیگران خوب باشد
- عدم وجود گرما در تعاملات اجتماعی
- همیشه از عواقب اعمال خود آگاه نیستند
شخصیت ماکیاولیستی وقتی هدفی دارد، با مهارت بسیار به این فکر می کند که چگونه به آن دست یابند، اما بدون توجه به احساسات سایر افراد درگیر. هنگامی که با آنها تعامل می کنید، ممکن است رفتار آنها را جذاب و جذاب بیابید، با این حال هرگز واقعاً به آنها احساس نزدیکی نمی کنید. “آنها فاقد همدلی هستند.”
در زندگی شخصیت ماکیاولیست، مفهوم خودشیفتگی در تضاد با از خودگذشتگی، به شکل افراطی ایفای نقش می‌کند و شخصیتی خودشیفته را در آنها نمایان می‌سازد. شخصیتی که از ترفند‌های گوناگونی نظیر باج‌گیری عاطفی، تظاهر، دروغ، خوب جلوه دادن خویش، اظهار دوستی و بعضاً رفتارهای نمایشی، استفاده می‌کند تا دیگران را تحت کنترل خویش در بیاورد و با رویکردی ابزارگرایانه از آنها برای دستیابی به خواسته‌های خود سؤاستفاده کند.
یکی از مشخص‌ترین خصوصیات شخصیت ماکیاولیست، پیروی کورکورانه از جمله “هدف، وسیله را توجیه می‌کند” است. بنابراین اگر با شخصی برخورد کردید که در راستای رسیدن به اهدافش هیچ خط قرمزی ندارد و به رنج دیگران اهمیتی می‌دهد، سعی کنید از او فاصله بگیرید تا بازی نخورید و قربانی چنین شخصیتی نشوید. بر اساس داده های فعلی، تمایل به بروز ماکیاولیسم در سن پایین تر افزایش یافته و در مردان شایع تر از زنان است.
رهبران ماکیاولی قدرت شخصی خود را به حداکثر می‌رسانند. ماکیاولی رهبران را تشویق می کند که دروغ بگویند و از اقناع اجباری برای تامین نیازهای خود استفاده کنند. افرادی که نمرات بالایی در ماکیاولیسم دارند، لزوماً در موقعیت قدرت رسمی نیستند، بلکه درگیر تکنیک هایی برای افزایش ارزش خود هستند، البته به هر قیمتی. ماکیاولیست ها به رعایت معیارهای اخلاقی توجه چندانی ندارند. آنها بر پول، قدرت و رقابت تمرکز می کنند و تاکید کمی بر ایجاد گروه، مراقبت از خود و تعهد خانواده دارند. آنها قصد دارند به هر قیمتی برنده شوند. در محیط کار، ماکیاولیست ها دست به چاپلوسی، فریبکاری، اجبار می زنند و می توانند توهین آمیز باشند.
همچنبن بخوانید: تست های روانشناسی آنلاین منطق
چگونه ماکیاولیسم را در محیط کار تشخیص دهیم؟
مدیران یا همکاران ماکیاولیستی تأثیرات منفی بر افراد و کل سازمان ها دارند. بنابراین، درک چگونگی عملکرد ماکیاولیسم و چه کاری می توان برای مقابله با آن انجام داد، حیاتی است. چهار راه برای شناسایی ماکیاولیسم وجود دارد. تحقیقات تجربی راه های مختلفی را برای شناسایی یک ماکیاولیست در محل کار پیشنهاد می کند.
- ماکیاولیست ها در محیط های کاری که قوانین مبهم هستند عملکرد خوبی دارند. برای مثال، مکان‌هایی که بر خلاقیت تأکید می‌شود می‌توانند مبهم باشند، زیرا ماهیت نوآوری و خلاقیت آشفته است که منجر به ابهام در مورد مورد نیاز می‌شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ماکیاولی‌ها در شرکت‌هایی که مبتنی بر قوانین هستند عملکرد کمتری دارند و اغلب رویه‌های تعیین‌شده موسسه را نادیده می‌گیرند (Grover & Enz, 2005).
- ماکیاولیست ها نمی توانند طیف کاملی از احساسات را نشان دهند و می توانند جدا از موقعیت ها ظاهر شوند. در واقع، زمانی که رویدادهای ناراحت کننده رخ می دهد که در آن بیشتر افراد عاطفه منفی نشان می دهند، ماکیاولیست ها از تماشای رویدادهای منفی لذت می برند (آموریم، سوسا و چامورو-پرموزیک، 2009).
- در ابتدا، ماکیاولی ها کاریزماتیک و دوستانه خواهند بود. آنها از تاکتیک های نرم و سخت برای دستیابی به اهداف خود مانند استفاده از خودافشایی استفاده خواهند کرد. با این حال، آنها همچنین تلاش خواهند کرد تا به کسی احساس گناه کنند (Jonason, Slomski & Partyka, 2012).
- ماکیاولیست ها در محیط های رقابتی عملکرد خوبی دارند و در ابتدا، همکاران ماکیاولی ها را دوستانه می یابند زیرا از تاکتیک های نرم برای به دست آوردن تعهد استفاده می کنند (جوناسون و همکاران، 2012). با این حال، با گذشت زمان، ماکیاولیسم ها تمایل دارند تا وقتی همکاران صحت اقدامات خود را تشخیص می دهند، رفتار خوب خود را از دست می دهند.
آیا هر فرد باهوش یا موقعیت سنج چنین شخصیتی دارد؟
البته باید گفت که همه‌ی ما در این اجتماع به یکدیگر نیاز داریم و لازمه‌ی بقای جمعی، یک ارتباط دیالکتیک و دوطرفه میان افراد جامعه است اما هنگامی که نیاز ما بر شأن فردی که از او درخواستی داریم مقدم می‌گردد، مفهوم ابزارگرایی به چشم خواهد آمد. با این حال باید به نکته مهمی توجه داشته باشیم که همه‌ی ما گاهاً رفتارهایی مبتنی بر اندیشه و توصیه های ماکیاولی را انجام داده‌ایم اما بلافاصله پس از آن، دچار اضطراب اخلاقی و کشمکش درونی شدیم و حداقل سعی کردیم آنها را تکرار نکنیم.
فراموش نکنید که این مهم در خصوص یک شخصیت ماکیاولی صدق نمی‌کند و چنین شخصی هرگز پشیمان نمی‌شود چرا که روند هر روزه این فرد به شکل فریب‌کارانه و خودخواهانه بوده. همچنین از آنجایی که این دو صفت آشکارا به ذهن دلیل‌تراشش گره خورده، خود را محق می‌داند و هیچ بینشی نسبت به این نقطه‌ی کور وجودی‌اش ندارد و نمی‌خواهد داشته باشد.
چگونه با ماکیاولیسم کنار بیایم
راه‌های مختلفی برای مقابله با ماکیاولیسم‌ها وجود دارد و باید از برخی رفتارها اجتناب کرد. بر اساس ادبیات تجربی در مورد رفتارها و ویژگی‌های ماکیاولی‌ها (به عنوان مثال، فورنهام، ریچاردز، و پائولوس، 2013)، چندین راه برای مقابله با آنها وجود دارد:
چگونه با ماکیاولیست کنار بیایم؟
خود مراقبتی را فراموش نکنید
ماکیاولیست ها می توانند مخرب باشند و با استفاده از ترکیبی از تاکتیک های نرم و سخت مانند اغواگری و قلدری، طبیعت خوب افراد را طعمه خود کنند. این نوع رفتار می تواند تأثیر مخربی بر سلامت روانی داشته باشد. در نتیجه، تعیین مرزها و در نظر گرفتن صحبت با یک روانشناس که می تواند به کاهش اضطراب و استرس ناشی از برخورد با یک ماکیاولیسم کمک کند، مهم است.
بپذیرید که نمی توانید ماکیاولیست ها را تغییر دهید
از آنجایی که ماکیاولیسم یک ویژگی شخصیتی است، مهم است که بپذیرید که نمی توانید فرد را تغییر دهید. ویژگی های شخصیتی در موقعیت ها نسبتاً پایدار هستند. وقتی ماکیاولیست ها فرصت هایی برای استثمار دیگران پیدا می کنند، اگر محیط اجازه دهد این کار را انجام می دهند. در نتیجه، توجه به محیط بسیار مهم است، زیرا می تواند رفتار مخرب ماکیاولیسم را افزایش دهد. بهتر است تعامل خود را با یک ماکیاولیست محدود کنید.
در مقابل ماکیاولیست ها، شفقت به خودتان را از یاد نبرید
ماکیاولی ها تمایل دارند کسانی را که مهربان و با ملاحظه هستند شکار کنند. آنها به این نوع از افراد متوسل می شوند تا هنگام فاش کردن مسائل زندگی خود، همدلی پیدا کنند. این می تواند منجر به استثمار شود و ممکن است خود را در موقعیتی آسیب پذیر بیابید. مهم این است که خودتان را تحقیر نکنید، بلکه درگیر شفقت به خود باشید و از دیگران حمایت کنید.
استراتژی ذهنی مشخصی در برابر ماکیاولیست ها داشته باشید
ماکیاولی ها می خواهند برنده شوند، بنابراین مهم است که شما نیز بر اهداف کاری خود تمرکز کنید و راهبردهای دستکاری آنها را کور نکنید. بهترین راه برای انجام این کار، درگیر شدن در استراتژی‌های ذهنیت تسلط است که به موجب آن به جای تلاش برای شکست دادن ماکیاولیست‌ها، برای انجام کارهای خوب و رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کنید.
روی اقدامات ماکیاولیستی تمرکز کنید
ماکیاولیست ها با وعده هایی برای جلب اعتماد شما سعی خواهند کرد شما را فریب دهند. این یک استراتژی رایج است که آن ها برای رسیدن به اهداف شخصی خود از آن استفاده می کنند. مهم است که به غریزه خود تکیه کنید و به جای آنچه که ماکیاولیست ها می گویند، تمرکز کنید. ماکیاولیست ها در رفتارهایی شرکت می کنند که معیارهای غیراخلاقی آنها را نشان می دهد و شناسایی بسیاری از این رفتارها آسان است (دن هارتوگ و بلشاک، 2012
سعی نکنید از ماکیاولی ها پیشی بگیرید
مهم این است که شما درگیر استراتژی های یک ماکیاولیست نباشید. اگر این کار را انجام دهید، آنها در استراتژی های خود تلاش بیشتری خواهند کرد. بهتر است از راهبردهای اخلاقی استفاده کنید.
سخن پایانی در مورد ماکیاولی
ماکیاولیست ها می توانند فریبکار و رقابتی و بدبین باشند. آنها برنامه ریزان و استراتژیست های بلند مدت عالی هستند. برای آنها هیچ نتیجه مطلوب دیگری جز “برد” وجود ندارد. جاه طلبی آنها در ابتدا می تواند قابل تحسین تلقی شود، اما بعداً می تواند خطرناک شود. مانند هر موقعیت آسیب زا، اگر در مسیر یک ماکیاولیست قرار گرفتید، تشخیص فردی که این رفتارها را نشان می دهد کمتر اهمیت دارد. در عوض، روی راه هایی تمرکز کنید که می توانید از سلامت روان خود در طول مدت رابطه محافظت کنید – و در صورت لزوم در اسرع وقت از آن رابطه خارج شوید.
نویسنده: مهبد فدایی، کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
ویرایش: امین قیاسی ، کارشناس محتوا، یاسمن اکبرزاده، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
بازبینی: امین زندی، روانشنشاس بالینی
انتهای پیام
منبع: انصاف نیوز