درسی از حضور مهاجران افغانستانی در ایران

مهدی تدینی، نویسنده، مترجم و فاشیسم‌پژوه در یادداشتی درباره‌ی مهاجران افغانستانی در ایران در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت:

دربارۀ میزان حضور مهاجران افغانستانی در ایران آماری ندارم، اما گاه به چشم از حضور پرشمارشان متعجب می‌شوم. پیش آمده که وسط تهران در پارکی مهاجران افغانستانی را دسته‌دسته دیده‌ام (شاید هم حضورشان را هماهنگ می‌کنند). پیش‌تر بگویم که قلباً مردم افغانستان را دوست دارم و بهروزی‌شان برایم مهم است. کافی است در کانالم کلمۀ «افغانستان» را جستجو کنید و ببینید هرچه درباره‌شان نوشته‌ام برادرانه و دلسوزانه است.

درسی که خود ما از حضور مهاجران افغانستانی می‌توانیم بگیریم این است که بفهمیم هرگونه مخالفت با حضور مهاجران مصداق «فاشیسم» نیست. تا وقتی دلایل عینی و معقولِ سیاسی، اقتصادی، جامعه‌شناختی و جمعیت‌شناختی مطرح می‌شود، نمی‌توان مخالفت با مهاجران را با برچسب «بیگانه‌ستیزی» به فاشیسم ربط داد. هیچ‌چیز خطرناک‌تر از تخریب و آشفتگی مفهومی نیست. پیش‌تر شرح داده‌ام که مغشوش کردن مفهوم «فاشیسم» از سوی کمونیست‌ها چگونه خود کمک کرد تا راه فاشیسم برای رسیدن به قدرت هموارتر شود.

زمانی می‌توان مخالفت با مهاجران را مصداق مهاجرستیزی فاشیستی دانست که استدلالی «نژادی» در پس آن نهفته باشد. در نگاه نژادی، «مقوله» (یعنی کتگوری استدلال) کاملاً متفاوت است. اما آیا شهروندان یک کشور به عنوان صاحبان حق رأی و حکمرانی حق ندارند بخواهند ضوابط روشن و سختگیرانه‌ای برای جذب مهاجر وجود داشته باشد؟ آیا نمی‌توان گفت جذب مهاجر باید عاقلانه و بر اساس نیاز و ظرفیت یک کشور باشد؟ آیا نمی‌توان گفت مهاجر باید ویژگی‌های مشخصی داشته باشد تا بتواند در جامعۀ جدید عضو مؤثری باشد؟ هیچ‌کدام از این پرسش‌ها نژادی نیست.

اینها پرسش‌های معقولی است که اگر افراد و گروه‌های موجه از آنها طفره روند، اتفاقاً به دکانی دونبش برای جریان‌های فاشیستی تبدیل می‌شود؛ چنانکه در غرب دیده‌ایم. شهروند ایرانی حق دارد این پرسش‌ها را دربارۀ مهاجران افغانستانی بپرسد؛ بدون اینکه اینها چیزی از برادری ما کم کند.

گذشته از این، موج مهاجرت مردم افغانستان را درک نمی‌کنم. در افغانستان جنگی در کار نیست؛ مشکل فقط سرکوب است. حرفم با این مهاجران این است که شما نه حاضر شدید از دولتی که غرب دو دهه برای آن هزینۀ جانی و مالی کرد دفاع کنید و نه حاضرید دولت جایگزین آن را تحمل کنید! نه! کسی شما را نجات نمی‌دهد، وقتی همیشه فقط طفره می‌روید. برگردید و آینده‌تان را بسازید؛ همان‌طور که همیشه از ایرانیان خواهش می‌کنم بمانید و خسته نشوید که تنها ناجی‌مان خودمانیم.

انتهای پیام

برچسب هاایران و افغانستان مهاجران افغانستانی مهاجران افغانستانی در ایران مهاجرین افغان مهاجرین افغانستانی مهدی تدینیمنبع: انصاف نیوز