خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: فرانسه در سال ۲۰۰۴ قانون «ممنوعیت استفاده از نشانه‌های مذهبی در مدارس فرانسه» را تصویب کرد. در ۱۵ مارس ۲۰۰۶ ژاک شیراک رئیس جمهور وقت فرانسه قانونی را به تصویب رساند که در آن هرگونه علامت خاص دینی در مدارس عمومی ممنوع شد. این علامت شامل صلیب، حجاب اسلامی و کلاه‌های مخصوص است.
نگاه اولیه بر عنوان این قوانین نشان ازاین دارد که این قانونی کلی درباره همه ادیان است که دولت فرانسه تنها به دلیل اجرای قانون سکولار هرگونه نشانه مذهبی در مدارس فرانسه را ممنوع کرده است.
اما با بررسی بیشتر در نشانه‌های مذهبی که به عنوان یک فریضه واجب در ادیان الهی برای پیروانشان تلقی می‌شود، مشخص می‌گردد این قانون به طور غیر مستقیم بیشتر مسلمانان را هدف قرار داده است، چرا که در دین یهود کلاهی به نام «کیپا» یا «کپه» معروف است و بیشتر مردان یهودی آن را بر سر می‌گذارند و معمولان زنان چنین کلاهی بر سر ندارند.
بر اساس معتقدات یهودیان در تلمود آمده است «سرت را بپوشان تا خشم آسمان بر بالای سر تو نباشد.» این کلاه یکی از ابزار و وسایل اصلی هنگام دعای یهودیان است و نه در همه شرایط از جمله رفتن به مدرسه یا محل کار و نداشتن این کلاه به همراه یک یهودی به معنای نقض یک فریضه دینی محسوب نمی‌شود.همچنین حمل صلیب به عنوان نشانه مذهبی مسیحیان همواره و در همه مکان‌ها لازم نیست که به همراه داشته باشند.
بنابراین قانون ممنوعیت استفاده از نشانه‌های مذهبی در فرانسه را به راحتی و صراحت می‌توان همان قانون «بی حجابی اجباری» در فرانسه خواند عبارتی که در رسانه‌های مختلف و حتی موتورهای جستجو و ویکی پدیا دیده نمی‌شود.
رسانه بی بی سی انگلیسی و فارسی که در دوران اغتشاشات سال گذشته ایران مدام بر عبارت «حجاب اجباری» در ایران تمرکز داشتند در قبال این قانون «بی‌حجابی اجباری» در فرانسه از عبارت «حجاب باز استفاده» کردند.
سازمان ملل نیز که در سال گذشته همواره از لایحه حجاب اجباری در ایران به عنوان آپارتاید جنسیتی نام می‌برد در برابر قوانین بی‌حجابی اجباری در فرانسه فقط به یک انتقاد فرمالیته بسنده کرد.
قانون بی‌حجابی اجباری در فرانسه بعد از سال ۲۰۰۴ در سال ۲۰۱۰ برای سایر مراکز آموزشی و دولتی تصویب شد. در واقع براساس قانون رسمی کشور فرانسه، حضور یافتن در مکان‌های دولتی و مدارس و دانشگاه‌ها به همراه هر گونه نشان یا پوشش مذهبی ممنوع است.
ادامه داستان «بی‌حجابی اجباری» در فرانسه
داستان بی حجابی اجباری در فرانسه تنها محدود به مدارس نبود، بلکه در سال ۲۰۲۰ امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه از پیش نویس طرح قانون جدیدی در این کشور خبر داد که حق زنان در داشتن حجاب اسلامی در اماکن عمومی را محدود می‌کرد. بر اساس قانون جدید، زنانی که کودکان خود را در اردوهای مدرسه همراهی می‌کنند از داشتن حجاب منع می‌شوند. همچنین زنان با حجاب نمی‌توانند برای دیدن فرزندانشان وارد مدرسه یا مهد کودک شوند. همچنین سنای فرانسه همان سال طرح «ممنوعیت نماز خواندن در دانشگاه‌ها را در کنار موضوع حجاب به تصویب رساند.»
قانون «بی‌حجابی اجباری» در مدارس اهرمی برای فشار بر مسلمانان
در واقع می‌توان گفت تصویب قانون «بی‌حجابی اجباری» در مدارس، مهدهای کودک، دانشگاه‌ها، مراکز عمومی و دولتی فرانسه اولین گام برای تحت فشار قرار دادن مسلمانان است. طی چند سال گذشته دولت مکرون اقدامات ضد اسلامی بسیاری را در کارنامه خود ثبت کرده است. این رویکرد تهاجمی دولت فرانسه تا جایی پیش رفت که «جرالد دارمانین»، وزیر کشور فرانسه، حتی کریدورهای فروش غذای حلال در فرانسه را نیز تهدیدی برای به گفته وی، ارزش‌های به اصطلاح سکولار جمهوری فرانسه خواند.
قانون بی‌حجابی اجباری در سال‌های اخیر در کشور فرانسه که به عنوان مهد آزادی معرفی می‌شود، عرصه ورزشی را بر زنان مسلمان محجبه تنگ‌تر کرد. زنان با حجاب، از مشارکت در هرگونه رویداد ورزشی که فدراسیون‌های ورزشی آن را برگزار می‌کنند، منع خواهند شد تا بدین ترتیب فدراسیون ورزشی فوتبال فرانسه، تنها فدراسیون بین‌المللی باشد که زنان با حجاب را از مشارکت در رویداد ورزشی منع کرده باشد. فدراسیون فوتبال فرانسه که بازیکنان متعددی با حجاب در لیگ‌های آن بازی می‌کنند، به آنها ابلاغ کرده که بین «اعتقاد» و «شور و اشتیاقشان» یکی را انتخاب کنند.
پشتیبانی رسانه‌های فرانسوی از اقدامات دولت فرانسه در اجرای «بی‌حجابی اجباری»
دولت فرانسه برای اجرای قوانین خود نیازمند همکاری رسانه‌ها و روزنامه‌هایی است که در داخل و خارج از کشور در اجرای این قوانین دولت را یاری کنند. رسانه‌هایی چون مجله «شارلی ابدو» که همواره به بهانه آزادی بیان اهانت‌های مختلفی را به بزرگان دین اسلام از جمله پیامبر (ص) و دیگر شخصیت‌های مسلمان در کارنامه خود دارد. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۸ رسانه‌های فرانسوی هم سو با سیاستمداران دولتی علیه «مریم بوجیتو» رئیس منتخب اتحادیه ملی دانشجویان در دانشگاه سوربن حملات گسترده‌ای را علیه وی آغاز کردند و مجله شارلی ابدو کاریکاتوری از این زن مسلمان با شکل و شمایلی زشت به تصویر کشید.
محدودیت تاسیس مدارس اسلامی در فرانسه
دولت اسلام ستیز مکرون در سال‌های اخیر نه تنها با وضع قوانین ضد مظاهر اسلامی چون حجاب چهره اسلام ستیز خود را نشان داده، بلکه با وجود جمعیت گسترده مسلمانان در فرانسه حمایتی از تأسیس مدارس اسلامی در این کشور نمی‌کند. در حال حاضر تنها ۶۰ مدرسه اسلامی خصوصی در فرانسه وجود دارد، حال آنکه ۸ هزار مدرسه کاتولیک در این کشور هست. این در حالی است که فرانسه بیشترین تعداد مسلمانان در اروپا را دارد طبق آمارهای سال ۲۰۲۰، جمعیت مسلمانان فرانسه به ۸ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر رسیده است و مسلمانان، بعد از کاتولیک‌ها، دومین گروه دینی در این کشورند.
همراهی ۲ هزار پلیس فرانسوی در اجرای قانون «بی حجابی اجباری» در این کشور
در روزهای اخیر گابریل آتال وزیر آموزش و پرورش فرانسه با ادعای اینکه پوشیدن عبا نقض قوانین سکولار فرانسه است چند روز پیش از آغاز فصل بازگشایی مدارس در این کشور اعلام کرد؛ پوشیدن عبای اسلامی (ردای گشاد و تمام قد) برای دختران مسلمان در مدارس دولتی فرانسه ممنوع است.
این در حالی است که سال گذشته اغتشاشات در ایران به بهانه حمایت از حقوق زنان و مخالفت با قانون حجاب اسلامی با رمز نام یک دختر که در مقر پلیس به مرگ طبیعی جان داده بود، آغاز شد و تمام رسانه‌های خارجی اعم از فارسی زبان و یا زبان‌های دیگر با همراهی شبکه‌های اجتماعی میلیون‌ها اخبار جعلی از صفحات فیک علیه جمهوری اسلامی تولید کردند و ضررهای مالی، جانی و روانی بسیاری را به ملت ایران وارد کردند. اما امسال درست در سالگرد ایجاد آشوب در ایران دولت فرانسه با همراهی پلیس این کشور ۲ هزار نیرو برای گشت حجاب فرانسوی به کار گرفته است. برخی صفحات شناخته‌شده در فضای مجازی به طور محدود از حضور افسران پلیس مقابل برخی مدارس فرانسه برای اجرای طرح استفاده از ممنوعیت عبا و اجرای قانون بی حجابی اجباری خبر دادند.
رفتار دوگانه مکرون با حقوق زنان ایران و فرانسه
رئیس جمهور فرانسه سال گذشته در اظهارات مختلف و دیدار با شخصیت‌های اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی ایران بر حمایت خود از حقوق زنان ایرانی تاکید کرده بود، اما امسال وی قانون «بی‌حجابی اجباری» را در سایه حمایت رسانه‌ها و جوامع بین الملل به آرامی اجرا می‌کند و تقریباً هیچ نهاد بین المللی متعرض وی و سیاست‌های ظالمانه این دولت علیه نقض حقوق زنان مسلمان نیست.
اعتراضات به «بی‌حجابی اجباری» از دانش آموزان فرانسوی تا شخصیت‌های سیاسی
پس از اعلام آخرین اظهارات مقامات سیاسی فرانسوی در منع ورود دختران مسلمان با عبا و یا حجاب اسلامی که نشانگر مسلمان بودن آنها است، برخی از دانش آموزان و والدین آنها دست به اعتراض زدند. مردم شهر «تارب» در شمال فرانسه در اعتراض به ممنوعیت پوشیدن عبا در مدارس تظاهرات کردند و خواستار پایان دادن به تبعیض علیه مسلمانان و اسلام هراسی در این کشور شدند.
علاوه بر خانواده‌ها و حزب راست گرا در فرانسه یک سازمان ناظر بر حقوق بشر در فرانسه، ممنوعیت پوشش عبا در مدارس این کشور را در شورای دولتی به عنوان بالاترین دادگاه فرانسه به چالش کشید.
وینسنت برنگارث، وکیل مدافع حقوق مسلمانان (ای دی ام) اعلام کرد که آنها به شورای ایالتی درخواست تجدیدنظر دادند تا تعلیق این ممنوعیت را که به گفته او چند آزادی اساسی را نقض می‌کند، درخواست کنند.
شورای دیانت اسلامی فرانسه این اقدام را به عنوان یک تصمیم خودسرانه ارزیابی و اعلام کرد که تصمیم ممنوعیت پوشش عبا در مدارس، خطر بالایی را در خصوص تبعیض علیه مسلمانان فرانسه ایجاد می‌کند و همچنین فقدان تعریف روشنی از پوشش باعث ایجاد وضعیت مبهم و ناامنی قضائی می‌شود. این شورا همچنین توضیح داد چگونه است که اگر پوشش عبا اسلامی دانسته شود ممنوع اعلام می‌شود و اگر غیراسلامی باشد، جایز شمرده می‌شود.
سخن پایانی
کشورهای غربی همواره از موضوع اهمیت به حقوق و آزادی زنان به عنوان یک بهانه سیاسی در بُعد داخلی و بین المللی برای وارد کردن فشار سیاسی بر سایر کشورهای مسلمان بهره بردند. در حالی کشورهای غربی و در رأس آنها فرانسه ادعای حمایت از آزادی زنان را جار می‌زنند که آمار قتل و تجاوز به دختران و زنان اروپایی در مرحله بالایی قرار دارد. از سوی دیگر این کشورها در برخورد با گرایش روز افزون مردم کشورهایشان به سوی اسلام درصدد تحت فشار قرار دادن مسلمانان هستند تا از این طریق جلوی رشد گسترده مسلمانان در کشورهای غربی را بگیرند.
ممنوعیت نشانه‌های مذهبی که به طور غیر مستقیم بیشتر حجاب دختران و بانوان مسلمان را هدف قرار داده یکی از اهرم‌های فشار دول غربی بر مسلمانان است، اهرمی که همواره عزم زنان مسلمان را بر پایبندیشان به حجاب اسلامی بیشتر خواهد کرد.
منبع: مهر