چیزی که قبل از نتیجه به چشم مخاطبان و کارشناسان فوتبال آمد، حاشیه های بی پایان و تمام نشدنی این دیدار بود. از لحاظ فنی هم بازی دو تیم به هیچ وجه تماشاگر پسند نبود و چنگی به دل نمی زد. به همین بهانه ها، بد نیست که این دیدار را از چند سو مورد بررسی قرار دهیم.
باخت اخلاق!
شهرآورد بیشتر از اینکه از حیث فنی جذاب و دیدنی باشد، جنجال های فراموش نشدنی با خود به همراه داشت. کری ها و خط و نشان کشیدن مربیان و مدیران دو تیم از هفته های قبل سبب شده بود تا این دیدار حسابی آماده به جنجال کشیدن و پیش رفتن به سمت و سوی حواشی باشد. خوش و بش جواد نکونام و یحیی گل محمدی در مراسم آغازین بازی، که از دید دوربینهای تلویزیونی دور ماند، در ادامه خیلی دوام نداشت و لحظات پایانی بازی تنش میان دو نیمکت به حد بالایی از خود رسیده بود؛ به طوری که خوشحالی افشین پیروانی با بالا و پایین پریدن های نکونام، تلافی و پاسخ داده شد.
بین دو نیمه و مقاطعی از بازی هم که شاهد پرتاب بطری های آب به داخل زمین از هر دو سمت تماشاگران بودیم؛ البته که برای اهالی فوتبال این موضوعات به مواردی عادی در هر هفته تبدیل شده اند. بحث VAR و داوری و تمامی حواشی مربوط به آن که در مصاحبه های مطبوعاتی پس از بازی توسط بازیکنان و مربیان ادامه پیدا کرد، بماند و درباره اش چیزی نگوییم و ننویسیم بهتر است! از همان روز هم جدل و درگیری های لفظی میان پیشکسوتان دو باشگاه آغاز شده و بزرگان این دو تیم هم چشم و گوش شان به دنبال صفحات مجازی و طرفداری است و الحق و الانصاف که آنها در چنین مواقعی، دِین پیشکسوتی را خوب ادا می کنند و به جا می آورند.
تاکتیک های بد!
عجیب است که ویترین فوتبال باشگاهی کشورمان، اینقدر بی کیفیت و حتی ضعیف تر از سطح معمولی یک فوتبال، به نظر برسد! آمار و ارقام ثبت شده گواهی می دهند که دربی هیچ چیزی از لحاظ فنی و تاکتیکی برای بررسی نداشت. امید گل دو تیم حتی به عدد یک نرسید؛ در واقع دو مربی دفاعی با گارد بسته مقابل یکدیگر قرار گرفتند و پیش بینی می شد که این دربی، کسل کننده و سرد و بی روح از آب در بیاید.
همانطور که پرسپولیس، روی اشتباه مدافع آبی ها و موقعیت باد آورده به گل رسید استقلال هم با ضربه پنالتی یامگا که اشتباه مسلم علی نعمتی در بستن تکلی بی مورد بود، گل تساوی را به ثمر رساند. حتی اگر امید گل در جریان بازی و ضربات ایستگاهی را زیر ذره بین قرار دهیم متوجه می شویم که این بازی بر خلاف تصور از دیدگاه فنی، موضوع قابل دفاعی ندارد و هر دو تیم به نحوی دفاع می کردند. البته این تمام ماجرا نیست و باید در یادداشتی دیگر به جزئیات تاکتیک های دو تیم پرداخت.
خیالات بیست و دو نفر!
در فرا متن دربی پنجشنبه، عجیب بود که هر کدام از بازیکنان می خواستند داستان این دربی را به نفع خود تمام کنند! آنها طوری وانمود می کردند که انگار بهترین نمایش فصل خود را برابر چشمان هوادار به نمایش گذاشته اند. آرمین سهرابیان که روز بسیار بدی را گذراند و با یک پاس به عقب اشتباه مقدمات گل امید عالیشاه را فراهم آورد، در کنفرانس مطبوعاتی با تمجید و تعریف و تحسین جواد نکونام مواجه شد.
به هر روی آنچه که از این دربی برای هواداران به جا ماند جنجال و حاشیه بود و مثل اینکه قرار نیست بعد از پایان دربی در زمین حواشی خارج از زمین به پایان برسد! اتفاقا تازه شکایت ها و جدال در گلایه ها شروع شده و بعید است تا چند روز آتی، آتش این دیدار خاموش شود! باید همچنان منتظر ترکشهای بعد از دربی شماره صد و دو باشیم!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
منبع: خبرورزشی