گروه زندگی- نفیسه خانلری- حضرت ولی عصر (عج) میفرمایند: «همانا دختر رسول خدا برای من الگویی شایسته است»؛ با توجه به این تعبیر زیبا همزمان با ولادت حضرت زهرا (س)، پرداختن به سبک زندگی و ابعاد شخصیتی ایشان در جایگاه یک مادر و همسری نمونه، از مهمترین اتفاقاتی است که میتواند به شناخت بیشتر همه ما از این بانوی اسوه کمک کرده و راه را برای زندگی بهتر و شیرینتر باز کند. در این گزارش همراه با «حجت الاسلام رضا غلامی قائم مقام بنیاد هدایت» سعی داریم به نکاتی از رفتار و اعمال حضرت فاطمه (س) اشاره کنیم که در زندگیهای امروزه نیز کاربرد بسیاری دارد.
روزی که سران عرب از فاطمه (س) ناامید شدند
«دخت پیامبر»؛ قطعا همین لقب برای حضرت زهرا (س) کافی بود تا بهترین خواستگارها به خانه رسول اکرم (ص) بیایند و گرانقدرترین هدایا و مجللترین عروسی را پیشکش کنند اما برای دخت نبی، اولویت چیزی دیگری بود. حضرت فاطمه (س)، رضایت خدا را برهرچیزی مقدم میدانست و به همین سبب نیز بدون چشمداشت به مقام و ثروت، خواستگاری تمام سران قبایل را رد کرد، سرزنش زنان قریش را به جان خرید و سرانجام امیرالمومنین (ع) را علی رغم بضاعت کم ظاهری به عنوان همسر برگزید.
حجت الاسلام غلامی توضیح میدهد: «یکی از ویژگیهای بارز حضرت زهرا (س)، توجه و تمرکز بر کفو بودن شریک زندگی است، نه ثروت و پست و مقام اجتماعی. بانویی بلندنظر که ساده زیستی و بزرگ منشی را از مادرشان به ارث برده بودند و درست مثل حضرت خدیجه، از هرآنچه داشتند، حتی لباس عروسی خود برای امور خیر گذشتند. درهنگام ازدواج نیز تنها دارایی حضرت علی (ع) یک زره بود که به دستور پیامبر فروخته و جهیزیهای شامل یک حصیر، لیوان، کوزه، گلیم، آسیاب دستی، مشک و پوست گوسفند برای حضرت زهرا (س) تهیه شد و وقتی پیامبر (ص) این جهیزیه را دیدند، گریستند و دست به دعا برداشته و گفتند: خدایا مبارک کن این جهیزیه را که اغلب آن از گل است.» این کارشناس مذهبی ادامه میدهد: «به واقع تمام اینها نشان از ساده زیستی بانویی دارد که تمکن مالی دارند اما کمک به نیازمندان را به زندگی اشرافی ترجیح میدهند. وقتی رسول اکرم (ص)، فدک را به زهرا (س) دادند، فدک سرزمینی حاصلخیز بود و تمام گندم مدینه را تامین میکرد اما این ثروت منجر به هیچ گونه تغییری درزندگی خانم نشد و ایشان تمام درآمدشان را صرف مستمندان میکردند که این ساده زیستی، درس بزرگی برای همه شیعیان مخصوصا بانوان ماست.»
عروسی حضرت فاطمه(س) همچون تمام وقایع زندگی ایشان سرشار از پیام هایی آموزنده است
بانویی که شب زفاف را به عبودیت گره زد
مراسم ازدواج و عروسی حضرت زهرا (س) بسیار ساده و در عین حال بسیار مبارک برگزار شد و فقرای مدینه، مهمانان امیرالمومنین و دخت نبی در این مراسم بودند. به گفته حجت الاسلام غلامی؛ عروسی خالی از شادی نبود و رسول الله به زنان فرموده بودند که وقتی میخواهند حضرت را راهی خانه علی (ع) کنند، همراه با شادی، تکبیر و تمدیح گویند ولی چیزی نگویند که خداوند راضی نباشد، بنابراین در هنگام بدرقه حضرت زهرا (س)، اشعاری که میخوانند، کاملا شاد و پرمحتوا بود. این کارشناس مذهبی در ادامه به نکته مهمی همچون عبودیت در شب عروسی که حلقه گمشده بسیاری از عروسیهای امروزی است، اشاره کرده و میگوید: «نکتهای که شاید کمتر مورد توجه قرار گیرد، پیوند شادی با روح توحید وعبودیت در شب عروسی است. در همان آغازین ساعات زندگی مشترک، امیرالمومنین (ع) دیدند که خانم به فکر فرو رفتند و عمیق میاندیشند. حضرت پرسیدند: زهرا جان به چه میاندیشی؟ خانم فرمودند: درحالیکه از خانه پدرم به خانه تو منتقل میشدم، به این فکر کردم یک روزی هم از این دنیا به سرای آخرت منتقل میشویم و این حرکت و سیر، مرا به فکر مرگ و قیامت و معاد انداخت. ایشان پس از این صحبت ها، از حضرت علی (ع) خواستند که تمام شب را به عبادت و بندگی خدا سپری کنند که با این درخواست، شب زفاف این دو بزرگوار با توصیه حضرت زهرا (س) به عبادت و انس با خدا سپری شد.»
عشق به همسر را با القاب نیکو بروز میداد
حضرت زهرا (س) به همان اندازه که یک دختر تمام عیار برای پیامبر بود و حضرت رسول (ص) ایشان را ام ابیها (مادر بابا) خطاب میکردند، به همان اندازه نیز یک همسر تمام و کمال برای امیرالمومنین (ع) بود. بانویی که به همسرش عشق میورزید، به تمام ابعاد شخصیتی علی (ع) واقف بود، به او سخت نمیگرفت و همواره با القاب شایسته، علی (ع) را خطاب قرار میداد که الگوبرداری از تک تک این رفتارها میتواند گرههای بسیاری را از زندگی زوجهای امروزی بازکند. حجت الاسلام غلامی میگوید: «عشق حضرت به همسرشان، در کلام، رفتار و نگاه ایشان کاملا نمایان بود و محبتشان را بروز میدادند. مثلا در هنگام خطاب علی (ع)، از القاب نیکو و محبتآمیز استفاده میکردند و میفرمودند: خدا تو را به بهترین جزا پاداش دهد این پسرعموی پیامبر. همچنین ایشان شناخت کاملی نسبت به روحیات، ابعاد شخصیتی و مقام عرفانی همسرشان داشتند. آنقدر حضرت امیر را درک کرده بودند که وقتی یکی از اصحاب خبر فوت علی (ع) در نخلستان را برای حضرت فاطمه (س) آورد، با طمانینه گفتند که او نمرده و حالت غش و بیحالی بواسطه خوف و خشیت الهی بر علی (ع) عارض شده و جای نگرانی نیست.»
حضرت زهرا(س) در همسرداری همتا نداشت
هیچ گاه به علی (ع) سخت نگرفت
گاهی در زندگی مشترک، انتظارات و درخواستهای زنان از همسرانشان به قدری زیاد میشود که میتواند تا مرز فروپاشی خانواده پیش رود اما در زندگی فاطمه (س)، خبری از زیاده خواهی نبود و ایشان انقدر ایمان، متانت و مناعت طبع داشتند که هیچ گاه همسرشان را تحت فشار قرار نمیدادند. غلامی میگوید: «روزی امیرالمومنین به خانه رسیدند و دیدند در خانه چیزی نیست، از حضرت زهرا (س) پرسیدند: زهرا جان چرا چیزی نگفتی و من را خبر نکردی؟ حضرت زهرا (س) به زیبایی هرچه تمام میفرمایند: من از خدا شرم دارم که تو را به چیزی مکلف کنم که قادر به انجام آن نیستی. به واقع، حضرت زهرا (س) به قدری به علی (ع) محبت داشتند و مایه آرامش ایشان بودند که وقتی امیرالمومنین (ع) وقتی به خانه میآمدند و حضرت را نمیدیدند، غم برسینهشان سنگینی میکرد و میفرمودند: هروقت به چهره فاطمه نگاه میکنم، تمام غم و اندوهم تمام میشود. زمانی هم که حضرت زهرا (س) در حالت احتضار بودند، امیرالمومنین (ع) گریه میکردند و میفرمودند: گریه میکنم بواسطه اینکه در حال از دست دادن کوی محبت و متانت و عاطفه هستم و نمیدانم چطور باید با شرایط بعد از تو مواجه شوم.»
فرزندانش را با تعابیری عمیق و پرعاطفه صدا میزد
برقراری رابطه سالم با فرزندان و تربیت آنها از مهمترین دغدغههای والدین است که نگاهی به سبک رفتاری حضرت زهرا (س) و دریافت نکتههای طلایی میتواند الگویی موثر برای والدین باشد. قبل از هرچیز جالب است بدانید که حضرت زهرا (س)، فرزندانشان را با تعابیری عمیق و پرعاطفهای همچون نورچشمم و میوههای دلم صدا میزدند، بنابراین والدین باید بدانند که محبت کلامی به فرزندان، بسیار حائز اهمیت و از سیره اهل بیت (ع) است.
رییس بنیاد هدایت میگوید: «بازی کردن با فرزندان از مهمترین درسهایی است که میتوان از اهل بیت گرفت؛ چه بساکه حضرت زهرا (س) نیز همانند پدر خود با فرزندان بازی میکردند، برایشان شعر میخواندند و با کلماتی محبتآمیز به تربیت فرزندان میپرداختند. روزی ایشان در حال بازی با امام حسن (ع) بودند که با زبان شعر به ایشان میگویند: پسرم حسن! مانند پدرت باش. ریسمان ظلم را از حق برکن و خدایی را بپرست که صاحب نعمتهای متعدد است و هرگز با صاحبان ظلم و تعدی دوستی مکن. به واقع ایشان در حالی برای فرزندان خود شعر کودکانه میسرودند که اشعارشان پرمغز بود و سرشار از نکات آموزشی.»
مادرها اصلی ترین عامل در تربیت فرزندانی مومن و صالح هستند.
فرزندان فاطمه (س) چگونه جوانان اهل بهشت شدند؟
کارشناسان روانشناسی همواره میگویند، فرزندان آینه والدین هستند، حالا تصور کنید حضرت زهرا (س) با آن شیوه رفتاری منحصر به فرد که پر از درسهایی عمیق است، چه آینه درخشانی برای فرزندانشان بودند و چطور توانستند جوانان اهل بهشت را در دامن خود تربیت کنند. ساده زیستی، انفاق، نوعدوستی، عبودیت، محبت، احترام و هرآنچه از فضایل نیکو سراغ دارید در اعمال و رفتار حضرت زهرا (س) مشهود بود و تربیت فرزندان نیز مبتنی بر همین ویژگیها صورت میگرفت. حجت الاسلام غلامی در این باره میگوید: «حضرت، بستر خانواده را طوری فراهم میکردند تا بچهها خدمت به دیگران و نوعدوستی را سرلوحه قرار دهند. نذر میکردند و غذای افطاری خود را به ایتام و نیازمندان میبخشیدند؛ گردنبندشان را به سائل هدیه میدادند؛ نسبت به همسایهها و مومنین احساس تکلیف میکردند و با آنها ارتباط تعامل خاصی داشتند؛ وقتی در محراب عبادت قرار میگرفتند، در بالاترین سطح اخلاص و بندگی بودند و حتی در همان حال به جای خود، برای همسایهها دعا میکردند و با هریک از اعمال و بیان خود، بهترین فضایل اخلاقی را به فرزندانشان منتقل میکردند. ایشان عملا یک الگوی تمام عیار فردی، خانوادگی و اجتماعی برای فرزندانشان بودند و این چنین توانستند جوانان اهل بهشت را در دامن خود رشد داده و بهترین نسل عالم را پرورش دهند.»
پایان پیام/
منبع: فارس