ما به سمت افرادی که شبیه خودمان هستند جذب می شویم.
در دراز مدت، شباهت ها رضایت بخش ترین و پایدارترین روابط عاشقانه را ایجاد می کنند.
باور عامه
معمولاً اعتقاد بر این است که متضادها جذب یکدیگر می شوند. یعنی افراد جذب کسانی می شوند که از نظر خصوصیات، تجربیات و ویژگی های شخصیتی با خودشان تفاوت زیادی دارند. تعیین منشأ دقیق این گفته دشوار است، اگرچه یکی از طرفداران اولیه این نظریه رابرت فرانسیس وینچ (Robert Francis Winch) بود که در دهه 1950 به مطالعه زوج ها پرداخت. مقاله او با عنوان “نظریه نیازهای مکمل در انتخاب همسر” این ایده را مطرح کرد که همه ما به دنبال ویژگی هایی هستیم که فاقد آنها هستیم و اینکه یک زوج ایده آل زوجی است که ویژگی های آنها مکمل یکدیگر باشند. اعتقاد بر این بود که مکمل بودن زوج را جذاب تر می کند و یک رابطه متعادل ایجاد می کند. برای مثال، یک فرد درونگرا همسر برون‌گراتر را انتخاب می‌کند، شاید به عنوان راهی برای برای بهره‌مندی از تأثیر برونگرا و برعکس.
«تضادها جذب می‌شوند» به عبارتی رایج و یک شعار در فرهنگ عمومی تبدیل شد. بسیاری از مردم موافق هستند که این ضرب المثل درست است و حتی می توانند به مثالی در زندگی خود اشاره کنند. با این حال، همانطور که در مورد آرش و دنیا می بینیم، این ایده که متضادها همیشه جذب یکدیگر می شوند، فقط یک افسانه عاشقانه است. واقعیت کاملا متفاوت است.
علم چه می‌گوید؟
تحقیقات فراوان شواهدی را برای جذابیت شباهت نشان می دهد. ما معمولاً به سمت افرادی کشیده می شویم که شبیه خودمان هستند و جذب کسانی می شویم که با آنها علایق و ویژگی های مشترک داریم. مطالعه اخیر نشان داد که به طور متوسط، شرکای زندگی تقریباً 90 درصد از ویژگی هایی مانند دینداری و ایدئولوژی سیاسی و حتی عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی، مشترک هستند. شرکت کنندگان در این مطالعه مشابه بودند، به دلیل نوشیدن همان مقدار آب با شریک زندگی خود و صرف زمان مشابه در فضای مجازی. به طور کلی، آنها از نظر سن، قومیت، تحصیلات، سطح درآمد و از همه مهمتر، اعتقادات و ارزش های اصلی شباهت داشتند.
طبق مطالعات مختلف، نه تنها ما به سمت افرادی که شبیه خودمان هستند جذب می شویم، بلکه شباهت نشان دهنده موفقیت طولانی مدت یک رابطه است. افرادی که شبیه هم هستند تمایل دارند در مورد چیزهای بیشتری مانند سیاست و مذهب به توافق برسند و ترجیحات ارتباطی یکسانی دارند.
در واقع، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مخالف‌ها دفع میکنند، به‌ویژه وقتی صحبت از دیدگاه‌ها، ارزش‌ها و خلق و خوی می‌شود. به عنوان مثال، نشان داده شده است که افراد درونگرا و برونگرا کمتر احتمال دارد با هم جفت شوند و این تصور غلط را از بین می برد که افراد برونگرا و درونگرا جذب یکدیگر می شوند.
امروزه، شبکه‌ها، سایت‌ها و برنامه‌های آنلاینی که بسیاری از ما برای یافتن دوستان، قرار ملاقات و عشق از آنها استفاده می‌کنیم، همه ما را به سمت افرادی سوق می‌دهند که به نظر می‌رسد به روش‌های مشابه ما فکر میکنند.
مخالفان می توانند جذب شوند.
بنابراین، چرا این باور منسوخ شده که مخالفان جذب می شوند، هنوز اینقدر فراگیر است؟ این به این دلیل است که مطمئناً افراد متضاد می توانند جذب یکدیگر شوند، اما این جذابیت اغلب کوتاه مدت است، به خصوص اگر زوجین ارزش های مشابهی نداشته باشند. این نوع روابط اغلب بر اساس شیفتگی زودگذر و جذابیت فیزیکی است، اما ممکن است منجر به عشق نشود. تفاوت ها ممکن است جرقه اولیه را ایجاد کنند، اگرچه در دراز مدت، شباهت ها رضایت بخش ترین و پایدارترین روابط عاشقانه را ایجاد می کنند.
منبع: میگنا