به تازگی شاهد برگزاری نمایشگاه خودروی تهران در شهر آفتاب بودیم. نمایشگاهی که نسبت به دو، سه دوره گذشته، از رونق بیشتری برخوردار بود و شرکت های مختلف، محصولات متنوع تری را عرضه کردند که با استقبال زیادی از علاقه مندان رو به رو شدند. قطعا تنوع خودروها بر جذابیت هر چه بیشتر نمایشگاه میافزود اما اکثر این محصولات (و نه همه) از برندهای چینی بود که با توجه به شرایط کشور، چندان هم دور از انتظار نبود.
محصولات چینی که حضور جمعیت فراوان در اطراف آن ها حکایت از استقبال مردم و به خصوص نسل جوان داشت که خود نشان دهنده تغییر دید جامعه به خودروهای چینی دارد.
ممکن است هنوز بسیاری که به فکر خرید خودرو هستند در مورد این تولیدات، به دیده تردید نگاه کنند و حتی روی خوشی به اتومبیلهای چینی نشان ندهند. اما آیا میتوان به خرید خودروهای چینی به طور جدی تری فکر کرد یا همچنان باید با ترس و لرز به سمت آنها رفت؟
طراحی ظاهری و داخلی:
صنایع خودرو سازی چین، از آن جمله صنایعی است که ما توانستیم سرعت پیشرفت و تحول آن را به عینه ببینیم. مدت زمان زیادی نمیگذرد که خودروهای وارداتی چینی، از لحاظ ظاهری، در حدی بودند که بسیاری حاضر نبودند به سمت آنها بروند و تولیدات ایرانی را ترجیح میدادند.
محصولاتی که نه تنها از ارگونومی مناسبی در طراحی برخوردار نبودند بلکه بسیاری از آن ها کپیهای ناشیانه ای از محصولات سایر برندهای معتبر دنیا بودند.
اما در مدت زمان کوتاهی، ورق کاملا برگشت. اکنون تولیدات کارخانههای چینی، به حدی از زیبایی و پختگی رسیدهاند که نه تنها نمیتوان انگ کپی کاری را به آنها زد بلکه میتوان گفت از نظر ظاهر و داخل کابین، چیزی از برندهای متوسط جهانی کم ندارند به گونه ای که اگر لوگوی این خودروها حذف شود تشخیص چینی بودن آن ها کار ساده ای نخواهد بود.
مشخصات فنی:
چینی ها در زمینه توان فنی محصولاتشان هم حرف های زیادی برای گفتن دارند. از موتورهای با توان و گشتاور متوسط تا بالا را میتوان در بین این خودروها یافت و بر حسب نیاز یا سلیقه، دست به انتخاب زد. موتورهایی که علی رغم کوچک بودن و حجم پایین، توان بالایی را در اختیار راننده قرار میدهند. اگر چه برای مردم ایران که هنوز حجم موتور ملاک توان خودرو بوده و سخت است که بپذیرند موتورهایی به این کوچکی چنین گشتاور و قدرت بالایی را تامین کنند اما نشستن پشت این خودروها و فشار دادن پدال گاز، نظرها را به راحتی تغییر میدهد.
امکانات:
در بحث امکانات، حرف و حدیث چندانی باقی نمیماند که تولیدات چینی از تعداد زیادی امکانات برخوردارند و به قول معروف، با بیل در این خودروها آپشن ریخته اند. اگرچه برخی از این امکانات چندان کاربردی نیستند ولی تعداد زیادی از آنها کمک زیادی برای راننده و سرنشینان خواهند بود. در مورد این خودروها دیگر صحبت از کروز کنترل، سیستم مولتی مدیای پیشرفته، جی پی اس و … چندان محلی از اعراب ندارد و تمام این خودروها از این امکانات برخوردارند. در حال حاضر باید در جستجوی آپشن هایی چون کروز کنترل تطبیقی، تشخیص نقاط کور، رانندگی بین خطوط، تهویه هوای دوگانه و … بود.
کیفیت:
بحث کیفیت، مهم ترین بخشی است که همه خریداران به آن توجه ای ویژه دارند. در گذشته ای نه چندان دور، بسیاری بر پایین بودن کیفیت خودروهای چینی اذعان داشتند اما اکنون شرایط کمی متفاوت شده است. تولید کنندگان چینی سعی کرده اند که در این بخش هم موفقیتهایی کسب کنند که تا حدی هم موفق بوده اند.اگرچه این محصولات نسبت به گذشته و در بحث کیفیت تغییرات زیادی را به خود دیدهاند اما هنوز حتی با خودروهای متوسط جهانی مانند هیوندای و کیا فاصله دارند. مهم ترین قسمت در این بخش، کیفیت مونتاژ آنها است که در برخی موارد برای خریداران ایرانی کمی آزار دهنده است. با توجه به تلاش خودرو سازان چینی برای افزایش کیفیت، امید است که با نظارت بیشتر از طرف کمپانی های مادر، شاهد بر طرف شدن این نقص ها تا حد زیادی باشیم.
بازار دست دوم:
در تمام موارد بالا نمیتوان نسخه واحدی برای تمام این تولیدات پیچید اما در بحث بازار دست دوم، این مساله اهمیت ویژه ای پیدا میکند.
در گذشته، در نسخههای کار کرده خودروهای چینی، هم شاهد افت قیمت زیاد بودیم و هم فروش آن ها کار زمان بر و سختی بود.
اما در زمان حال، در مورد همه چینیها نمیتوان این را گفت. عوامل متعددی چون کیفیت و خدمات پس از فروش، باعث گردیده اند که بخش قابل توجهی از خودروهای چینی حتی در بازار دست دوم هم از فروش خوبی برخوردار باشند. در نقطه مقابل، محصولاتی از چین هستند که به خصوص به دلیل خدمات پس از فروش ضعیف، از استقبال چندانی در نسخههای کار کرده برخوردار نیستند و خریداران هم باید سختی فروش و افت قیمت زیاد را بپذیرند.
نتیجه گیری:
باید گفت اگرچه در چند وقت اخیر، گزینههای انتخاب برای خرید خودرو در ایران افزایش یافته اما ما با یک بازار انحصاری و غیر رقابتی سر و کار داریم که امکان خرید را محدود میکند. بخش زیادی از بازار خودروی ایران، غیر از تولیدات به اصطلاح داخلی، در اختیار محصولات چینی قرار دارد و مواردی که در بالا ذکر شد با در نظر گرفتن همین واقعیت است. ضمن این که نمیتوان در مورد همه خودروهای چینی قضاوت یکسانی داشت و این مساله را باید مد نظر قرار داد که بسیاری از این محصولات، بر خلاف گذشته، حرفهای زیادی برای گفتن دارند و چندان حریف دست و پا بسته ای حداقل در برابر تولیدات چندین سال پیش کشوری چون کره نیستند.
ضمن این که خریداران باید حتما با دقت فراوان، دست به انتخاب بزنند. به خصوص، توجه به امور مربوط به خدمات پس از فروش و گستردگی آن در کشور و شرکتهای تولید کننده و پشتیبانی کننده اهمیت بالایی دارد. تجربه تلخ برخی از این محصولات که بنا به هر دلیلی پس از تولیدی محدود، جمع شدند و از پشتیبانی خوبی هم برخوردار نبودند و نیستند، هنوز پیش روی ماست.
نوشته خودروی چینی بخریم یا نه؟! اولین بار در چرخان پدیدار شد.
منبع: چرخان