به گزارش ایلنا، استقلال در آبادان خیلی بهتر از تیمی بود که هواداران تصورش را داشتند. تنش‌ها و مشکلات بیرون زمین دوران آماده‌سازی استقلال را کاملاً تحت تأثیر قرار داده بود و به نظر می‌رسید که تیم نکونام بدون آمادگی کافی به جنوب سفر کرده باشد. مهم‌ترین معضل استقلال در دوران بدنسازی غیبت بدنساز اسپانیایی بود که به دلیل مشکلات مالی و بسته نشدن قراردادش در تهران حاضر نبود. از طرف دیگر تمرینات استقلال به خاطر اعتراض بازیکنان بابت پرداخت نشدن مطالبات‌شان چند بار تعطیل شد. بحران مالی تأثیر خودش را در نقل و انتقالات هم نشان داد و باشگاه در جذب اکثر بازیکنانی که نکونام مدنظر داشت ناموفق بود.
با این حال استقلال در آبادان نشانه‌ای از یک تیم گرفتار و بحران‌زده نداشت. تیم نکونام فوتبال هماهنگ و سریعی به نمایش گذاشتند و همین ریتم بالای بازی سرانجام صنعت نفت را تسلیم کرد. اساس بازی استقلال حرکات ترکیبی از کناره‌های زمین بود و حردانی و جلالی در نقش دو مدافع کناری رونده، بهترین‌های زمین بودند.
در میان یازده نفری که به زمین رفتند، آرمین سهرابیان تنها بازیکن تازه‌وارد بود و ده نفر دیگر از بازیکنان فصل گذشته استقلال بودند. مرادمند، حردانی، جلالی، نیک‌نفس و مهدی‌پور در دوران سا پینتو اکثراً روی نیمکت بودند ولی با جدایی چند بازیکن کلیدی تیم به ترکیب اصلی رسیدند و نمایش خوبی داشتند.
بعد از مشکلات هفته‌های گذشته، برد سه بر صفر هفته اول نتیجه‌ای است که استقلال را در قامت یک مدعی نشان داد. پنجره نقل و انتقالات تابستانی طوری پیش رفت که اکثراً سپاهان و پرسپولیس را مدعیان اصلی قهرمانی می‌دانستند و تصور می‌شد که استقلال از همین حالا قافیه را به دو رقیبش باخته باشد. با این حال تیم نکونام نشان داد که پتانسیل رقابت با آنها را دارد به شرطی که پیش از بسته شدن این پنجره بتواند نیمکتش را به خوبی تقویت کند.
نکونام به جز یازده بازیکنی که به زمین رفتند، مهره‌های تأثیرگذار چندانی در اختیار ندارد و این برای تیمی که بخواهد در یک رقابت طولانی سی هفته‌ای دوام بیاورد کافی نیست. مهرداد محمدی که به دلیل مصدومیت در نیمه دوم به زمین رفت، پنجشنبه شب مهم‌ترین مهره نیمکت استقلال بود. پیمان بابایی، آرمان رمضانی و سبحان خاقانی سه بازیکن دیگری هستند که نکونام در نیمه دوم به زمین فرستاد و می‌تواند برای تغییر جریان بازی تا حدودی روی آنها حساب کند. به این جمع باید روزبه چشمی را هم اضافه کرد که محروم بود و احتمالاً جای نیک‌نفس را در ترکیب اصلی می‌گیرد. هرچند استقلال نمایش امیدبخشی داشت، ولی برای ماندن در کورس قهرمانی نیاز به مهره‌های باکیفیت‌تری در فاز حمله دارد.
حالا توپ در زمین خطیر است
حالا توپ در زمین مدیر عامل است که بتواند تیم را به خوبی تقویت کند، ولی موضوع مهمی که نقل و انتقالات را به تأخیر انداخته، اختلاف خطیر و نکونام در جذب بازیکن است. سرمربی استقلال می‌خواهد که بازیکنان با سلیقه و انتخاب خودش جذب شوند، ولی مدیرعامل هم روی گزینه‌های خودش پافشاری می‌کند. این اختلاف در ماجرای انتقال منتظر محمد کاملاً به چشم آمد که نکونام جذب این هافبک عراقی را وتو کرد و او را از تیمش کنار گذاشت. او با جذب محمدرضا خالدآبادی، آریا برزگر و سامان تورانیان هم مخالف است و دیروز از حضورشان در تمرین جلوگیری کرد.
این اولین بار در فوتبال ایران و جهان نیست که چنین اختلافی بوجود می‌آید. نقل و انتقالات موضوع حساسی است که مسئول آن در هر باشگاه باید مشخص باشد و کارش را با تعهد و مسئولیت پیش ببرد. نکونام در زمان مدیریت حجت کریمی با اختیار کامل در مسائل فنی به استقلال آمد و مدتی بعد از آن بود که خطیر جای کریمی را گرفت.
خطیر پیش از این در نقش معاون ورزشی مسئولیت نقل و انتقالات را به عهده داشت و در این کار تجربه خوبی دارد، ولی حالا که به عنوان مدیرعامل فعالیت می‌کند بهتر است برای جلوگیری از شائبه‌ها در این حوزه وارد نشود. بازیکنان جدید باید با سلیقه نکونام به تیم اضافه شوند و خود سرمربی است که در پایان فصل باید بابت عملکرد تیم پاسخگو باشد. اصرار خطیر برای ورود به این حوزه می‌تواند انسجام تیم را به هم بریزد.
گزارش: آرمن ساروخانیان
انتهای پیام/منبع: ايلنا