به گزارش خبرنگار مهر، رسالت بوذری مجری تلویزیون که مهمان برنامه «نشان ارادت» شبکه دو بود، درباره اولین آشنایی خود با سیدالشهدا (ع) توضیح داد: من خیلی دلم برای امام حسین (ع) سال‌های کودکی تنگ شده است. ما چند بچه بودیم در کوچه دولّو که چند روز مانده به محرم دنبال یک چادر مشکی بودیم تا جلوی در خانه مادربزرگم ببندیم و یک خیمه درست کنیم و هرسال این کار را می‌کردیم.
حسرت امام حسینی را دارم که از او طلبکار نباشم
وی افزود: خیلی اوضاع و روزگارم از محرمی که گذرانده‌ام تلخ است. الان ۴۵ ساله‌ام و به همین خاطر وقتی من را به حدود ۴۰ سال پیش می‌برید، حسرتی روی دلم آماس می‌کند که آن امام حسین (ع) کجاست، امام حسینی که من از او طلبکار نباشم.
این مجری با بیان اینکه ما در مفاهیم و معارف دینی هرگونه معامله دنیایی با امام را باید رد کنیم، ادامه داد: مثلا با امام حسین (ع) گپ می‌زنیم و می‌گوییم خانه می‌خواهم. اگر بدهد خوب است و اگر ندهد طلبکار هستیم که ما برایت پیراهن مشکی پوشیدیم و بر سر و سینه زدیم، چرا حاجتمان را ندادی؟ به این پرسش اهل فلسفه و حکمت فکر کنیم. ما امام را برای چه می‌خواهیم؟ خیلی سوال جدی است. برای خودمان، دنیای‌مان، امنیت‌مان، حاجت هایمان، رفاه‌مان یا برای خودش می‌خواهیم؟
تا وقتی امام حسینی نباشیم شنونده ما امام حسینی نمی‌شود
مجری برنامه «مخاطب خاص» ادامه داد: مرحوم اکبر ناظم، روز عاشورا روضه نمی‌خوانَد. با لباس سیاه عربی و حال آشفته در بازار تهران می‌آید، جمعیت ایستاده است و حاج اکبر ناظم روی چهارپایه می‌آید و نگاهی می‌کند. مردم از حال آشفته اکبر ناظم آشفته می‌شوند، سه بار می‌گوید صلی الله علیک یا اباعبدالله و ولوله در جمعیت می‌افتد. می‌خواهم بگویم تا وقتی ما امام حسینی نباشیم مستمعمان و شنونده‌مان امام حسینی نمی‌شود.
وی درباره اینکه کدام دَم و نوحه در ذهنت مانده است، توضیح داد: دو سه دَم از آن موقع هنوز در ذهنم است. یکی مربوط به آقا علی اکبر (ع) است؛ که می گوید : «عجب گلی روزگار ز دست لیلا گرفت/ که تا قیامت گلاب زچشم زهرا گرفت». تصور کنید در آن شور سینه زنی که این نوحه برای جوان رعنای امام حسین (ع) خوانده می شود. نوحه دیگر شب عاشورا است که همه مردم بلد هستند؛ «امشبی را شه دین در حرمش مهمان است». این دو سه تا دَم و حال ویژه و صفای حسینیه‌ای که بازسازی نشده بود هنوز در ذهنم است و از خاطرم نرفته است.
همه سعی می‌کنیم در دستگاه امام حسین (ع) کارشناس شویم!
بوذری درپاسخ به این پرسش که حالَت به کدام یک از ائمه بیشتر گره خورده است، گفت: معنی روضه حضرت علی اصغر (ع) و باب الحوائج را وقتی واقعا فهمیدم که حسینم به دنیا آمد. تصویر تازه‌ای از روضه آقا علی اصغر (ع) را بعد از تولد پسرم متوجه شدم. روضه حضرت علی اصغر (ع) را خیلی دوست دارم. به خود این آقای شش ماهه بسیار متوسل هستم.
بوذری تصریح کرد: در مقابل این امام حسین (ع) می خواهی مثلا کاری کنی، سفره پهن کنی یا مجلس بگیری، اگر قرار است برای او کار کنی همه چیز این مجلس باید تر و تمیز، درست و درجه یک باشد. اگر قرار است صحن و سرای اباعبدالله (ع) را بازسازی کنیم باید همه چیز درجه یک باشد. تصاویری که از بازسازی عتبات دیدیم جلوه هنر است.
وی با اشاره به برخی که همیشه انتقاد و نظر کارشناسی دارند بیان کرد: رفیقی بود که هر هفته به کربلا می‌رفت. یک بار می‌گفت کسی آمد و به من گفت چرا هر هفته به کربلا می‌روی؟ گفت پول شخصی‌ام است دوست دارم بدهم و هر هفته به کربلا بروم. گفت باشد ثواب دارد اما چرا جهیزیه نمی‌دهی؟ می‌گفت جایش بود که اینجا به او بگویم، زنگ زدم ۵ تا لیست جهیزیه را که در ماه گذشته داده بودم کسی تلفنی برایش خواند. گفت خوب است اما به نظرت … و باز هم اظهار نظری بود که بخواهد داشته باشد و فکر می‌کنم همه ما سعی می‌کنیم در دستگاه امام حسین (ع) کارشناس شویم.
منبع: مهر