خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: مهمان هیأتی میشویم با رنگ و بوی خدمت به خلقالله؛ از آن هیأتهایی که جانانه با قدم و رقم پای دل مردم محله و شهر و روستا میایستند و همه روز و همه سالشان پیوند خورده به هیأت و صاحب هیأت، هیأتی به نام مادر سادات و رقم و قدمی برای خون خدا.
هیأتی محلهمحور و خانوادگی که از بام تا شام، از شنبه تا جمعه و از سوگ تا جشن چرخ زمین را به خدمت و عشق میچرخانند و برای دفع فتنه دعا میکنند و برای سیل و زلزله مرهم میشوند، هیأتی برای قصه و غصه مردم. انگار هیأتیها کمر همت میبندند برای خرید جهیزیه و تهیه لوازمالتحریر و اهدای حجاب فاطمی و از هیچ، از هیچِ هیچ دریغ ندارند برای ادای دین به شهدا و خاندان شهدا.
مهمان میشویم تا راز باز کنیم و رمزگشایی از قصه دیرین هیأت بیتالاحزان و خدمترسانی خیرخواهانه با نام مادر سادات. مهمان میشویم تا سِر بگشاییم از فلسفه حضور معنادار پدر و مادر و زوجهای جوان پا به رکاب دوش به دوش هم و برکات سرازیر شده در بطن هیأت خانوادگی بیتالاحزان.
گام اول همکلام میشویم با علیآقای رجبی که پدر معنوی هیأت است و عهدهدار ریز و درشت کارها؛ او همچون همیشه حاضر به یراق از ب بسمالله میگوید: «هیأت بیتالاحزان حضرت فاطمه(س) سال ۱۳۷۴ با همت و تلاش تعدادی از جوانان در منطقه منوچهری همدان تاسیس شد و باز هم به همت همان جوانان مراسم ملی و مذهبی حتی برنامههای خاص و ویژه برگزار میکند. گرچه سوای برنامههای مذهبی هیأت، خدمات اجتماعی هم تعریف کردیم، خدماتی که به اقشار مستضعف یا نیازمند جامعه ارائه میشود.
به همین خاطر یک گروه جهادی و یک گروه خیریه با همان نام بیتالاحزان فاطمه(س) تشکیل شد و در مجموع هیأتی همهجانبه جان گرفت، راستش هیأت فقط محلی برای عزاداری و یا شادی نیست و تلاش ما هم تبیین همین موضوع بوده به گمانم هیأت جایی است که علاوه بر عزاداری و برپایی جشن و گرامیداشت یاد ائمه اطهار(ع) خدمات اجتماعی جریان داشته باشد.
هیأت محلی است برای غصه و قصه مردم ما هم دلشریک همین قصه و غصه هستیم تا جایی که هر خدمتی از دستمان برآید سراپا آماده خدمترسانی میشویم. مصداق خدمترسانی هیأت هم از تهیه جهیزیه شروع میشود تا ۸۰ خانوادهای که زیر پوشش آن هستند.
راستش در طول سالهای فعالیت هیأت خدماتی از قبیل توزیع بستههای معیشتی، فرهنگی از جمله لوازمالتحریر، توزیع آب در بحران آب شهر و خلاصه هزار و یک قلم کار انجام گرفته است.
گروه جهادی هیأت بیتالاحزان در حوادث غیرمترقبه مثل سیل و زلزله هم سابقه خدمترسانی داریم، گواه این ارائه خدمت در زلزله سرپل ذهاب بود؛ در یکی از روستاها که کامل ویران شده بود تلاشی کردیم و گرفتاریها را در حد بضاعت رفع کردیم، همین طور در جریان سیل لرستان هم در یکی از روستاهای تخریب شده پا به رکاب مردم سیلزده بودیم و ۳۰ واحد مسکونی احداث شد.
شاید بتوان گفت هیأتی برای تمام فصول داریم چراکه حضور در روستاهای محروم و فاقد آب آشامیدنی در استان سیستان و بلوچستان را هم در کارنامه داریم، البته که حضوری به لولهکشی و تامین آب آشامیدنی خانهها رسید و در جریان تلاش جهادی و گروهی تاکنون به ۵۰ روستا آبرسانی پایدار شده و این کار خیرخواهانه ادامه دارد.»
هیأتی خانوداگی در همه فصول
آقای رجبی نفس چاق میکند و زیر و بم اقدامات درخور هیأت را ادامه میدهد: «اگرچه مشکلات اقتصادی زیادی پیش روی مجموعه است اما با توکل به خدا و همت همه اعضای هیأت حتیالامکان خدمات بیشتری ارائه میدهیم، ضمن اینکه کار و بار هیأت به صورت خانوادگی اداره میشود، فعالیت خواهران توسط بانوان و آقایان توسط مردها مدیریت میشود.
اعتقادمان بر این است که با فعالیت خانوادگی مشکلات جامعه کمتر و خانواده مصونتر میشود، وقتی تفکر افراد خانواده یکسو شود کمتر آسیب میبینند، بنابراین برنامهریزی در هیأت طوری صورت میگیرد که خانواده در کنار هم باشند و فعالیت کنند.
حتی در گروههای جهادی هم همراه با خانواده در مناطق زلزلهزده حاضر شدیم و این اتفاق باعث قرابت و اخت خانوادههای ما با خانواده روستاهای زلزلهزده شد که این ارتباط همچنان ادامه دارد.
بیشتر از اقدامات گفته شده طرحی به نام خیرات اموات در جوار امور دیگر پیگیری میشود یعنی از مردم برای کمکرسانی یاری میطلبیم تا به نیت اموات خود در کارهای خیر شرکت کنند. در این طرح بیش از ۳۰ خانواده پای کار آمدند و هزینه لولهکشی و آبرسانی به خانههای روستاهای محروم سیستان و بلوچستان را از صفر تا صد تقبل کردند؛ هر یک از این خانهها را به نیت اموات یا شهید خانواده لولهکشی و آبرسانی کردیم.
طرح دهمهای ۲۰ هزار تومانی به نیت سلامتی مادران در قید حیات و شادی روح مادران از دست رفته را برگزار میکنیم و تمام مبالغی که از این محل دریافت میشود در امور خیریه هزینه خواهد شد، تاکنون مبالغ جمع شده صرف چند کمکهزینه خرید جهیزیه، درمان بیماران صعبالعلاج، توزیع بستههای معیشتی و خرید چندین جفت کفش شده است.»
از غم حسین تا شوق غدیر
او از شادی و غم حرف میزند و از سوگ و جشن و باز هم خلاقانههای هیأتی: «در طول عمر هیأت، دهههای محرم را با شکوه هرچه تمامتر و با توجه به بضاعتمان برگزار کردیم به طوری که برخی از سالها جمعیتی که در هیأت حاضر میشود به بیش از هزار نفر میرسد، ماه صفر و اربعین هم برنامههای مختلف داریم آخر قرار است سوگ حسین(ع) به گوش عالم و آدم برسد.
اصلا مراسمهای محرم و صفر و برپایی عزاداریهای شبانه برکت هیأت هستند و مشارکت اهل خانواده و فامیل هم دیدنی است.
در برنامههای هیأت بیتالاحزان به مراسم شاد هم بها داده میشود، به عنوان نمونه در روز عید غدیر و نیمهشعبان برنامههای مفصلی تدارک میبینیم، در عید غدیر امسال غذای گرم توزیع و روستای محرومی را غدیری کردیم، در نیمه شعبان هم ایستگاه صلواتی در پیادهراه اکباتان برقرار و بیش از ۴ هزار لیوان آب هویج طبیعی توزیع کردیم.
به گمانم خلاقیت در امور هیأت چاشنی هر روزه و هر ساله است تا جایی که امسال برنامههای جدید به مجموعه برنامههای هیأت اضافه کردیم، نخستین اقدام طرح روز اولیها بود که جشنی در مدارس ابتدایی برگزار و هدایا و بستههای افطاری با هدف تشویق دانشآموزان به روزهداری تهیه و توزیع شد.
در شب عید غدیر نیز جشنی در یکی از روستاهای محروم برگزار و برنامههای شاد و سفره شام برپا شد.
با شروع بیماری کرونا کارگاهی با نام آبمیوه با «طعم همدلی» توسط فعالان هیأت برپا و آبمیوه طبیعی به منظور توزیع در آسایشگاه خیریه حضرت ابوالفضل(ع) ویژه معلولان تهیه شد. علاوه بر آن در مراکزی مثل گرمخانهها و یکی از بیمارستانهای اصلی درمان کرونا آبمیوه طبیعی بین بیماران و پرسنل بیمارستان توزیع شد.
پس از این اتفاق برنامه ما در آسایشگاه معلولان ادامه پیدا کرد چنان که طبخ غذای گرم به مناسبت اعیاد و جشنها هنوز هم ادامه دارد.
به عقیده ما هیأت مرکز عشق و صفا و خانواده است، دختران و پسران با احترام با یکدیگر برخورد میکنند و زمانشان را برای هیأت و انجام کارهای خیرخواهانه میگذارند.»
از لقمههای شهدایی تا حجاب فاطمی
آقای رجبی کلام را میرساند به دفع فتنه و ترویج حیا و حجاب و میگوید: «باز هم طرح خلاقانه که پای هیأت را به جای جای شهر باز میکند داریم، یکی دیگر از طرحهای هیأت ما که در مدارس محروم اجرا شد لقمههای محبت بود؛ در این مدارس دانشآموزانی که به دلیل تنگدستی خانواده با فقر غذایی مواجه شده بودند با لقمههای مغذی و به نیت شهدا حمایت شدند. این لقمهها در مجالسی که به منظور بزرگداشت یاد و خاطره اهل بیت عصمت و طهارت برگزار میشد؛ توزیع شدند.
این هیأت در کنار همه فعالیتهای خود سعی میکند فرهنگ ایثار و شهادت را با جدیت دنبال و همواره به یاد و خاطر شهدا هست ما به سهم خود اجازه نمیدهیم که جوانان و نوجوانان ما از یاد شهدا غافل شوند.
ناگفته نگذرم پس از فتنه ۱۴۰۱ که متاسفانه خانواده و حیای جامعه را هدف گرفت و عدهای نادان به آن دامن زدند، طرحی به نام اهدای چادر به بانوان محجبهای که توان خرید چادر را نداشتن اجرا شد. در این طرح ۱۳۳ چادر به نیت حضرت عباس در روز وفات حضرت امالبنین اهدا کردیم.»
مادرانههای هیأت بیتالاحزان
نوبت فاطمه خانم میشود، همسرآقا رجبی و البته همراه همیشگی هیأت؛ از اینجا به بعد وصف هیأت بیتالاحزان را از زبان او بخوانید: «اداره این هیأت خانوادگی از افتخارات زندگی ماست، خصوصا که زنان هم دوش به دوش مردان کار انجام میدهند، درست است اغلب بیشتر کارهای خدماتی از قبیل نظافت و آشپزی و سر و سامان دادن به گروه بانوان بر عهده زنان هیأت است اما پربرکت و پرنور است.
زن و مرد ندارد در هیأت با شور و اشتیاق میآییم، انگار دست خودمان نیست و نیروی جمع خانوادگی ما را بر هیأت میکشاند. خودم هم از ابتدای تشکیل هیأت یک پای قضیه بودم و فرزندانم هم شرکت دادم.
در واقع من و فرزندانم پا به پای همسرم در مراسمها حضور داریم و این برنامه جزء جدانشدنی زندگی ماست؛ تا حدی که مهمانی و واجبات منزل را بر اساس کار هیأت تنظیم میکنیم.
برنامهها خانوادگی طوری است که همه افراد دور هم جمع میشوند و گروهی کار میکنند و تا پایان کار پایه هستند کلا نکته خاص هیأت بیتالاحزان این است که بیشتر به جوانان تعلق دارد.
رزق و روزی زندگی خودمان و زوجهای جوان حاضر در هیأت از اهل بیت(ع) است، اهالی هیأت برای کوچکترین قدمی که برمیدارند شوق و ذوق دارند و باورشان این است هر قدم با صد قدم پاسخ داده میشود پس لحظهشماری میکنند که در هیأت شرکت کنند و همه اینها برای منِ مادر خیلی لذتبخش است، انگار که مادر همه اعضای هیأت هستم و از ارادتشان ذوق میکنم.»
حسین پسر آقای رجبی سکان گفتوگو را دست میگیرد و میگوید: «هیأت ما خانوادگی اداره میشود و هر کدام از اعضای خانواده وظیفهای دارند و وظیفه من در هیأت کنترل سیستم صوت و نورپردازی مراسمهاست. این کارها حال و هوا و حس خوبی به من منتقل میکند دوست دارم هر روز برنامههای هیأت برگزار شود و من در آنها شرکت کنم و پای کار هیأت باشم حتی رفقای صمیمیام را به هیأت کشاندم ۱۰ نفر را همراه خودم کردم، هرچند هیأت و کارهای هیأت را به عشق امام حسین دوست دارم.»
انس با اهل بیت(ع) از کودکی
دختر خانم نوجوان آقای رجبی در تب و تاب صحبت کردن است و به نظرم پیامی از دل برآمده دارد و بی شک هم به دل هم مینشنید، او میگوید: «پدر و مادرم از بچگی پای ما را به هیأت باز کردند و رفت و آمد شد برنامه ثابت ما که تجربه خیلی خوبی بود، از کودکی با اهل بیت(ع) انس گرفتیم و سعی کردیم راه و روشمان، راه و روش ائمه باشد مثلا اگر من امروز چادر بر سر دارم یا دوستان خوب چندین و چند ساله دارم که در هیأت با آنها آشنا شدم و همگی مثل خودم محجبه و دوستدار اهل بیت(ع) هستند، برکت هیأت است.
ما در هیأت با جان و دل کار میکنیم، هر کاری که از دستمان بربیاید، مدیریت مهد کودک یا توزیع شربت و پذیرایی از مردم؛ خلاصه که به هیچ کاری نه نمیگوییم تا جایی که وقتی هیأت برپا شود حتی اگر مهمان هم داشته باشیم و یا در مهمانی باشیم، شرکت در هیأت را ترجیح میدهیم.»
دختر نوجوان دیگری کلام را از رفیق شفیقش میرباید و میگوید: «همگی از بچگی با هیأت همراه هستیم و همیشه دوست داریم به هیأت بیاییم و در کنار دوستانمان حس خوب داشته باشیم؛ خیلی حس خوبی است که با دوستان هیأتی وقت میگذرانیم و مهمتر به اهل بیت(ع) خدمت میکنیم.
اصلا در هیأت آموختم که امامانم را دوست داشته باشم و حتی یاد گرفتم چطور و چگونه امامان راه و روش دین و ایمان را نشان ما دادند.»
هیأتی تمام قد گوش به فرمان رهبر
علی روزبهانی، از اعضای اصلی هیأت بیتالاحزان رشته کلام را میگیرد و گفتوگو را پیوند میدهد به هیأت بیتالاحزانِ مردممحور و محلهمحور و میگوید: «عناصر اصلی هیأتهای شیعه که از ابتدا تاکنون شکل گرفته در این هیأت پررنگتر است بودجه مردمی هیأت و آنچه نیاز است که در یک محله وجود داشته باشد در این هیأت ارائه میشود.
ویژگیهایی که از نظر مقام معظم رهبری باید در هیأتها وجود داشته باشد در هیأت بیتالاحزان به وفور دیده میشود همان دو ویژگی مهم عاطفی و منطقی که در کنار هم وجود دارد به تعبیری که در خلال برنامههای هیأت اوج عاطفه و اوج منطق را شاهد هستیم و این یعنی یک هیأت موفق و همهجانبه.»
پایان پیام/89033/
منبع: فارس