هر دو اسطوره، از یکدیگر بسیار تعریف و تمجید کردند؛ از واژه «جادو» که زیزو در توصیف مسی به کار برد تا صحبتهای مسی درباره شماره پنج و خاص بودن آن بر تن زیدان.
جالب اینجاست که هر دو ستاره، در دو فینال جام جهانی حضور داشتند و طعم قهرمانی و نایب قهرمانی را خوب چشیدهاند.
اگر از تعاریف و تحسینهای زیزو و لئو بگذریم، با یک نکته اخلاقی در چنین مصاحبهای مواجه میشویم. این گفتوگو، در حرفهایترین حالت ممکن انجام شد و بدون هیچ زرق و برقی، عاشقان فوتبال را به خود جذب کرد.
در فوتبال خودمان که سالهاست صفت «حرفه ای» را به دوش میکشد، چنین چیزی به هیچ وجه دیده نمیشود و در این مدت، برخی از مربیان، فیل شان یاد هندوستان کرده و در حال تداعی دوران کودکی خود هستند.
همچنین ناگفته نماند که هر هفته، در کنفرانسهای قبل و بعد از بازی، شاهد کنایهها و حرفهای دو پهلو بعضی مربیان نسبت به یکدیگر هستیم. این قضایا در شرایطی به وجود آمده که در اکثر مواقع، مربیان ایرانی دائما در حال متلکپرانی هستند و توهم توطئه و دسیسه چینی عدهای بر علیه آنها، در ذهن شان رژه میرود! حال کار از مربیان داخلی گذشته و این خصلتهای بد اخلاقی، به بعضی نفرات خارجی نیمکت برخی تیمها رسیده و آنها، همانند مربیان ایرانی، به غرولند کردن و ایراد از داوریها میپردازند!
در جای جای فوتبال دنیا، حواشی دیده میشود و همیشه وجود دارد اما نه به این شدت و حدت که دو مربی فعلی و دو بازیکن سابق تیم ملی، بخواهند احترام یکدیگر را زیر پا بگذارند و حرمت شکنی کنند!
ای کاش به جای دم زدن از فوتبال سالم و حرفهای و مدعی بودن در همه امور، از فوتبال اروپا بیاموزیم که فوتبال، تنها برای پر کردن ویترین افتخارات تیم و بازیکن، به وجود نیامده؛ قطعاً داشتن اخلاق حرفهای در کنار زندگی حرفهای، از یک بازیکن معمولی، ستاره و اسطوره میسازد و ظاهر فوتبال را بسیار زیبا میکند!
البته ریشه تمامی مشکلات اخلاقی در فوتبال ما، به تربیت دوران کودکی باز میگردد؛ شاید اگر از همان سنین طفولیت، به ما میآموختند که در کنار درس، موضوعات جدیدتر و کارآمدتری برای زندگی فردا بیاموزیم، مثل ژاپنیها در اخلاق و فرهنگ سرآمد بودیم!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
منبع: خبرورزشی