حسن پروانه در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، درخصوص عملکرد تیم ملی هندبال ایران در رقابتهای قهرمانی آسیا و کسب عنوان ششمی در این پیکارها اظهار داشت: با توجه به اینکه قرارداد وسلین وویوویچ تا پایان دی ماه بود، فدراسیون مجبور شد مجید رحیمیزاده را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند. رحیمیزاده حدود 40 روز زمان داشت تا تیمش را برای حضور در مسابقات مهم و حساس قهرمانی آسیا آماده کند. هرچند انتظارات از تیم ملی بیشتر بود، اما نمیتوان ایرادی به کادر فنی و بازیکنان گرفت، چراکه هر مربی برای رساندن تیمش به اوج آمادگی حداقل به 5 – 6 ماه زمان نیاز دارد.
وی ادامه داد: تیم ملی در نیمه اول مسابقات خود در رقابتهای قهرمانی آسیا عملکرد خوبی داشت، اما در نیمه دوم ورق بازی برمیگشت. ایران غیر از یک یا دو مسابقه در سایر پیکارها نیمه مربیان را واگذار کرده بود. در مجموع توقعات بیشتر از این بود و حالا باید حسرت حضور در مسابقات جهانی را بخوریم، چراکه تیمهای قطر، ژاپن، بحرین و کویت توانستند سهمیه را بگیرند. شاید اگر مقداری بیشتر تلاش میکردیم و با تمرکز بالاتری مسابقه میدادیم شرایط فرق میکرد.
کارشناس هندبال ایران درمورد آینده تیم ملی عنوان کرد: به هرحال رحیمیزاده هزینهای برای فدراسیون ندارد. هر مربی خارجی که به ایران بیاید ماهانه حدود 50 هزار دلار هزینه دارد، مگر اینکه سایر ارگانها هم به فدراسیون کمک کنند. به عقیده من باید به رحیمیزاده اعتماد کنیم که شاید در فرصت بعدی بتواند نتیجه بگیرد. میزان درآمد فدراسیون از اسپانسر و وزارت ورزش و … مشخص است؛ از سوی دیگر هر اعزام هم حدود 3 – 4 میلیارد تومان هزینه دارد. هزینهها واقعاً کمرشکن شده است و به عنوان مثال فکر میکنم برای تورنمنت مسکو که تیم ملی اعزام شد، فدراسیون حدود 6 میلیارد تومان هزینه کرد. فدراسیونهایی مانند کشتی و فوتبال از طریق منابع دیگر تامین میشود.
پروانه در پاسخ به این سوال که چرا ارتباطات و لابیهای پاکدل هیچ خروجی ندارد، تصریح کرد: به عنوان مثال عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی عضو هیأت رئیسه فدراسیون است، اما اینکه چرا کمک نمیکنند را باید از خودشان پرسید. پاکدل اهل استان فارس است و آنها حدود 17 نماینده در مجلس دارند که اتفاقات ارتباط خوبی هم باهم دارند. پاکدل از بچگی در هندبال بود، اما اینکه چرا نمیتواند برای فدراسیون درآمدزایی کند را باید از خودش پرسید.
وی اظهار داشت: از او باید پرسید که این ارتباطات و لابیها برای چیست؟ چیزی که من میدانم این است که هزینهها واقعاً بالا رفته و نمیتوان ملیپوشان را همچون گذشته مدیریت کرد. به اعتقاد من مشکل اصلی و بزرگ هندبال بحثهای مالی است و اگر پول باشد اتفاقات خوبی رخ خواهد داد.
پیشکسوت هندبال ایران ادامه داد: در شرایط کنونی مربی آمادهتر از رحیمیزاده در ایران برای تیم ملی نداریم. باید به وی اعتماد کرده و زمان بدهیم. از سوی دیگر هم باید بپذیریم که داشتههای هندبال ایران همین است که در مسابقات قهرمانی آسیا حضور داشتند. اگر قرار است حماسهای هم خلق شود باید با همین دارایی انجام شود. به هر حال رفتن وسلین توفیق اجباری بود که رحیمیزاده روی نیمکت تیم ملی بنشیند. درمورد وسلین هم باید بگویم که ما واقعاً بدشانس بودیم، چراکه او نتوانست مانند ولاسکوی والیبالیها یک تحول بزرگ در هندبال ایجاد کند. او یک مربی بزرگ و باسابقه بود، اما کارایی لازم را برای هندبال ایران نداشت.
پایان پیام/
منبع: فارس