اعمال فشار بر خود می تواند از عوامل مختلفی ناشی شود و درک اینکه چرا این کار را انجام می دهید گام مهمی به سوی خودآگاهی و رشد فردی است. در این مطلب چند دلیل احتمالی وجود دارد که چرا ممکن است به خودتان فشار زیادی وارد کنید:
استانداردهای بالا و کمال گرایی: ممکن است انتظارات بسیار بالایی از خود داشته باشید و برای کمال در جنبه های مختلف زندگی خود تلاش کنید. این می تواند فشار ایجاد کند زیرا دائماً به خود فشار می آورید تا استانداردهای غیر واقعی را رعایت کنید.
ترس از شکست یا قضاوت: ترس از شکست یا قضاوت شدن توسط دیگران می تواند شما را به فشار بیش از حد بر خود سوق دهد. ممکن است باور داشته باشید که اگر انتظارات خاصی را برآورده نکنید، ناکافی یا ناموفق دیده می شوید.
تأثیرات بیرونی: انتظارات اجتماعی یا فرهنگی و همچنین مقایسه خود با دیگران، می تواند به فشاری که بر خود وارد می کنید کمک کند. ممکن است احساس کنید که نیاز به رسیدن به نقاط عطف خاص یا دستیابی به اهداف خاص بر اساس معیارهای خارجی دارید، حتی اگر آنها با خواسته های واقعی شما همسو نباشند.
ارزش خود و اعتبار: اعمال فشار بر خود ممکن است راهی برای تأیید اعتبار و اثبات ارزش خود به خودتان یا دیگران باشد. ممکن است باور داشته باشید که دستیابی به اهداف خاص یا رعایت استانداردهای خاص باعث می شود احساس ارزشمندی یا پذیرش بیشتری داشته باشید.
عدم کنترل درک شده: گاهی اوقات، تحت فشار قرار دادن خود می تواند پاسخی به احساس عدم کنترل در زندگی شما باشد. با ایجاد انتظارات بالا و فشار آوردن به خود، ممکن است باور کنید که می توانید کنترل شرایط خود را دوباره به دست آورید.
تحت فشار قرار دادن خود با انجام هر یک از موارد فوق می تواند چالش برانگیز باشد، اما استراتژی هایی برای کاهش آن وجود دارد. در ادامه، چند راهکار برای متوقف کردن فشار بر خود آورده شده است:
انتظارات غیر واقعی را بشناسید: یک قدم به عقب بردارید و انتظاراتی را که برای خود تعیین کرده اید ارزیابی کنید. آیا آنها واقع بینانه و قابل دستیابی هستند؟ تنظیم انتظارات خود در سطح معقول تر می تواند به کاهش فشاری که به خودتان وارد می کنید کمک کند.
شفقت به خود را تمرین کنید: با خود با مهربانی و درک رفتار کنید. بپذیرید که انسان هستید و اشتباه کردن یا رویارویی با چالش ها بخشی طبیعی از زندگی است. با ارائه حمایت و تشویق به جای انتقاد شدید از خود، شفقت به خود را در آغوش بگیرید.
بر پیشرفت تمرکز کنید نه کمال: ذهنیت خود را از تلاش برای کمال به ارزش گذاری پیشرفت تغییر دهید. دستاوردها و نقاط عطف کوچک در طول مسیر را قدر بدانید. به یاد داشته باشید که رشد و بهبود فرآیندها تدریجی هستند و اشکالی ندارد که همه چیز را یک قدم در یک زمان انجام دهید.
اهداف و اولویت های واقع بینانه تعیین کنید: اهداف خود را به وظایف قابل مدیریت تقسیم کنید و آنها را بر اساس اهمیت و امکان پذیری اولویت بندی کنید. با تعیین اهداف واقع بینانه و تمرکز بر آنچه واقعاً برای شما اهمیت دارد، می توانید استرس طاقت فرسای تلاش برای انجام همه کارها را به یکباره کاهش دهید.
مراقبت از خود و مدیریت استرس را تمرین کنید: مراقب سلامت جسمی، عاطفی و روانی خود باشید. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که به شما کمک می‌کنند آرامش و انرژی داشته باشید. این می‌تواند شامل ورزش، تمرین‌های تمرکز حواس، سرگرمی‌ها، گذراندن وقت با عزیزان یا جستجوی حمایت از یک درمانگر یا مشاور باشد.
خودگویی منفی را به چالش بکشید: به گفتگوی درونی خود توجه کنید و خودگویی منفی را به چالش بکشید. افکار خودانتقادی را با افکار مثبت و توانمندتر جایگزین کنید. نقاط قوت، دستاوردها و پیشرفتی که به دست آورده اید را به خود یادآوری کنید.
درک دلایل زیربنایی فشاری که به خود وارد می‌کنید می‌تواند به شما کمک کند تا شفقت به خود را توسعه دهید و راه‌های سالم‌تری برای ایجاد انگیزه و به چالش کشیدن خود بیابید. بررسی بیشتر این دلایل از طریق خود اندیشی، درمان یا بحث با افراد مورد اعتماد ممکن است مفید باشد.
به یاد داشته باشید، شکستن الگوی اعمال فشار بر خودتان نیاز به زمان و صبر دارد. در حین انجام این فرآیند خودشناسی و رشد، با خود ملایم باشید و در صورت نیاز از افراد مورد اعتماد یا متخصصان حمایت بخواهید.
مرجع : روانشناسی آوان منبع: میگنا